Lista imion przeczytanych 31 grudnia 2021 w Treblince

Moses (Mietek) Knyszyński z Warszawy. Legionista marszałka Piłsudskiego. Uczestnik walk o niepodległość w 1918 r. Odznaczony za odwagę orderem Virtuti Militari. Notariusz. Zginął w jednym z pierwszych transportów podczas Wielkiej Akcji  wraz ze swoją żoną Sulamit i synem Edkiem, lat 25.

Perla German mieszkała z rodziną w Warszawie na ul. Wolskiej, a w getcie na Ogrodowej. Najprawdopodobniej została wywieziona do Treblinki razem z córkami Chają, Leą, Sarą i Jettą.

Ernestyna Gibiańska, dentystka, jej mąż Leon Gibiański, technik dentystyczny, mieszkali z dwójką dzieci – 16 letnim Wiktorem i 8 letnią Mirą w Warszawie na ul. Leszno 48. Cała rodzina popełniła samobójstwo, gdy Niemcy przyszli, aby ich wywieźć do Treblinki.

Cypa Kaufman, lat 57, mieszkała w Grodzisku Mazowieckim. W czasie wojny znalazła się w warszawskim getcie. W 1942 roku została wywieziona do Treblinki razem z wnuczką.

Zygmunt Liberman lat 39, mieszkał w Warszawie na ul. Nowolipki 14/2. Otruł się we własnym mieszkaniu w czasie akcji likwidacyjnej 15 września 1942 r.

Heniek Gutfrend lat 14, syn Toli i Jakuba Gutfrendów. Jakub Gutfrend miał wytwórnię rękawiczek. Mieszkali w Warszawie, byli zamożną rodziną. W domu mówiło się po polsku. Ojciec Heńka umarł na tyfus w 1941, zostali wyrzuceni z mieszkania, poszli do getta. Tola Gutfrend przekazała maszyny do produkcji rękawiczek do szopu Brauera; odtąd mieszkali na terenie szopu. Uratowali się w czasie Wielkiej Akcji z selekcji, za pomocą łapówki. Po kotle na Miłej Heniek i jego siostra Krystyna chcieli odzyskać worek z rękawiczkami, ukryty na Muranowskiej. Zatrzymał ich Niemiec. Krystyna uciekła, Heniek bał się ruszyć. Wysyłał do rodziny list z Umschlagplatzu: „Mamusiu kochana, nie martw się o mnie, ja jadę do pracy, do obozu.” Prawdopodobnie zginął w Treblince.

Masza Figman, lat 40, mieszkała z rodziną w Warszawie na Miłej 16/18. W czasie wojny jej młodszy syn Josef, lat 12, zajmował się szmuglem. Został złapany podczas akcji wysiedleńczej razem z matką i obydwoje zginęli w Treblince. Do Treblinki wywieziono także jej córkę Małkę lat 17.

Bronisława Wajnryb i jej siostra Julia Wendel prowadziły w getcie tajne komplety; chodziło na nie kilkoro dzieci, między innymi Michał Głowiński. Bronisława była drobna i krucha; Julia – wysoka i przeraźliwie chuda, tą patologiczną chudością, jaką powodują choroby i niedożywienie. kompletom przysłuchiwał się nieco znudzony Mieczysław Wajnryb, przed wojną pracujący jako dziennikarz. Wszyscy troje zginęli w Treblince.

Estera Broncher, jej mąż Kalman i trzech synów: Bernard, Szymon i Samek mieszkali w Warszawie na Świętojerskiej 44. Kalman był garbarzem. W czasie pierwszej akcji wysiedleńczej, w sierpniu 1942 r., rodzice z Szymonem i Samkiem zostali wywiezieni do Treblinki. Bernard ocalał dzięki pracy w szopie.

Naftali Szulman, lat 15, syn Samuela i Sury z domu Kulik. Miał brata Edwarda. Latem 1942 r. czekał wieczorami w pobliżu bramy getta Leszno/Żelazna na powrót brata i rodziców z placówką z Królikarni. Pewnego dnia został złapany i wywieziony, prawdopodobnie do Treblinki. Samuel Szulman został wywieziony z getta wraz z pracownikami szopu. Sura Szulman została zabita w kwietniu 1943 r. po aryjskiej stronie, na ulicy Polnej, w chwili, gdy usiłowała odłączyć się od grupy pracujących robotnic.

Bencjan Leneman, lat 32, lekarz ginekolog, który został także chirurgiem. Zgłosił się do opieki nad chorymi w trakcie transportu przy wywożeniu Szpitala Dziecięcego im. Bersohnów i Baumanów z Umschlagplatz do Treblinki, całkowicie zdając sobie sprawę z grożącej mu śmierci. Był to wspaniały człowiek, oddany szpitalowi, dobry kolega.

Gitla Ruda Litwak mieszkała przed wojną z mężem Szulimem Dawidem w Warszawie przy ul. Świętojerskiej 32. Byli to ludzie zamożni i bezdzietni. Szulim Dawid Litwak był przemysłowcem, miał fabrykę trykotaży. Został zabity przez Niemców podczas  wysiedlania ich z domu, żonę zaś wkrótce potem zabrano na plac przeładunkowy, skąd wysyłano Żydów do obozu śmierci.

Chaja Ita Goldman z Włocławka w czasie wojny znalazła się z rodziną w Warszawie, zamieszkali u jej siostry na Miłej 31. W czasie wielkiej akcji znalazła się na Umschlagplazu z siostrą i bratanicą, Lajele Esterzon. Rodzice Lajele jeszcze przed wojną wyjechali do Belgii, dziewczynka została pod opieką babki i ciotek. Chaja Goldman i jej siostra miały papiery, że pracują w szopie, właściciel tego szopu przyjechał, żeby je wyciągnąć. Ale Lajele zaczęła płakać: „ciociu, chce iść z Tobą” – i Niemiec kazał jednej z nich zostać. Siostra wyszła, a Chaja pojechała z bratanicą do Treblinki.

Maria Graber z domu Szulman. Jej mąż, lekarz chirurg gen. Adam Graber zginął pod Monte Cassino 8.05.1944. Jej siostra, chcąc ją ratować z transportu, towarzyszyła Marii z domu na Ogrodowej 29 aż na Umschlagplatz. Nie zdołała jednak namówić jej do ucieczki i w ostatniej chwili ledwo sama uciekła z transportu.

Zysla Gelblum, lat 25. Była położną. Mieszkała i prowadziła praktykę w Warszawie na ul. Pawiej 49a m. 3. Rodziny nie założyła. W czasie wojny była w warszawskim getcie. Została wywieziona do Treblinki we wrześniu 1942.

Informacja o członkach rodziny Birencwajgów, którzy zginęli poczas II wojny światowej

 

Podczas II wojny światowej z rodziny Birencwajgów, mieszkających do 1939 r. w Sosnowcu, zginęli:

  • Tema Birencwajg, matka Dawida Birencwajga i jego rodzeństwa. Miejsce i daty śmierci nie można dotychczas ustalić.
  • Sara (Rywka) po mężu Malinowicer oraz jej troje dzieci: Ber (w domu Beniek), Lajb oraz Abram. Miejsce i daty śmierci nie można dotychczas ustalić.
  • Rachela po mężu Majtlis oraz jej córka Frida (nazywana Dziunią). Miejsce i daty śmierci nie można dotychczas ustalić.
  • Łaja (Lodka) po mężu Pułtorak oraz urodzony w 1939 r. jej syn Abram. W zbiorach Instytutu Yad Vashem znajduje się tylko informacja złożona przez Khane Komornik, kuzynkę (prawdopodobnie szwagierkę Łaji Pułtorak), że Łaja Pułtorak oraz jej syn Avraham zostali zamordowani podczas Shoah (bez podania innych szczegółowych danych).
  • Bluma (Blima), po mężu Pułtorak (jej mężem był kuzyn męża siostry Łaji). Bluma Pułtorak i jej mąż Izaak zginęli prawdopodobnie w zbombardowanym przez Niemców pociągu, którym jechali z Wyksy (w Gorkovskoy obecnie Nizhnovgorodskoy oblasti w ZSRR) do Mariupola na Ukrainie .

Wojnę z sześciorga  dzieci Temy Birencwajg przeżyli:

1) Dawid Birencwajg z żoną Miriam Gustawą Birencwajg, Haliną Birencwajg (obecnie Leszczyńską) i urodzoną w 1940 r. w Wyksie Cetką Birencwajg (Wójcik),  zmarłą w 2020 r.

Dawid Birencwajg, urodzony w 1904 r. zmarł w 1966 r.

2) Judka (Józef) Birencwajg z żoną i urodzonym w Wyksie Walerianem. Judka (Józef) Birencwajg zmarł w 1968 r.