Lista imion przeczytanych 26 czerwca 2021 w Treblince

Pani Kopelowicz z córką 18.01.1943 schowała się w skrytce w mieszkaniu na Świętojerskiej 34. Jej syn, Józek Kopelowicz, był członkiem Służby  Porządkowej w getcie. Uważał, że niepotrzebnie narażają się na niebezpieczeństwo siedząc w skrytce, i zburzył ją. Ukrywający się musieli zejść na podwórze, wywieziono ich do Treblinki.

Arek Brawerman pochodził z Łodzi. Studiował w Warszawie prawo. W czasie selekcji w getcie warszawskim we wrześniu 1942 r. jego żona Fania została przeznaczona do wywiezienia. Arek próbował interweniować, ale to nie pomogło, więc poszedł razem z żoną na Umschlagplatz.

Izrael Fogel, lat 56,  handlarz zbożem z Grodziska Mazowieckiego. Rodzina była ortodoksyjna. Mieli dwie córki: Miriam i Rachelę. W czasie wojny znaleźli się w warszawskim getcie, utrzymywali się ze swoich zasobów. Izrael nie wierzył, że przeżyje wojnę. W getcie stracił wiarę w Boga, obciął krótko brodę, nie mógł się już modlić. „Gdyby Bóg był, wiedziałby, co się dzieje z Żydami” – mówił. Wiedział, że zginą, i prosił córkę Rachelę, żeby starała się przeżyć i opowiedzieć ich historię. Dał jej swój złoty zegarek, bardzo kosztowny. Miał nadzieję, że może ten zegarek ocali jej życie. W czasie wielkiej akcji Izrael został wywieziony z żoną Bajlą do Treblinki. Rachela przeżyła wojnę.

Miriam Fogel, córka Izraela, lat 26, wyszła w getcie warszawskim za mąż. Ojciec dał jej w prezencie 10 tysięcy złotych. Miriam wyjechała z mężem do Siedlec. Podobno tam zostali zabici.

Asia Szymson, lat 32, przed wojną mieszkała w Łodzi. W czasie wojny znalazła się w warszawskim getcie. Złapana w czasie selekcji, zaczęła płakać, że ma dziecko, i więcej praw do życia niż inna dziewczyna, która została zwolniona, Ziuta. Gdy zaczęła uciekać, zastrzelono ją.

Dawid Kantor mieszkał w Warszawie. Gdy zaczęła się wywózka z getta warszawskiego, zgłosili się z żoną do transportu na wschód, bo byli bardzo głodni.

Frajdla Wolf z domu Gelbalt mieszkała z mężem Abrahamem i piątką dzieci w Warszawie na ul. Nalewki 40. Mieli sklep z ubraniami i fabrykę swetrów. W czasie wojny przenieśli się do Janowca nad Wisłą, sądząc ze łatwiej będzie przeżyć w mniejszym miasteczku. Frajdla i jej syn Menasze Wolf trafili do obozu w Skarżysku, a stamtąd do Treblinki.  Abraham Wolf, mąż Frajdli, został zabity w drodze do obozu w Skarżysku.

Szajndla Ajzenkajt i jej mąż Mojsze prowadzili sklep w Otwocku, mieli 6 dzieci. Mojsze zmarł w getcie, a Szajndlę z dziećmi wysłano do Treblinki. Wiedzieli, że Treblinka znaczy śmierć. Jedna z córek, Miriam, wyskoczyła z pociągu i przeżyła wojnę.

Keila Dimant, lat 10, córka Poli i Awigdora, mieszkała z rodziną w Częstochowie. Zginęła w Treblince w 1942 roku.

Józef Pojazd, kupiec z Białobrzegów, zginął w Treblince z całą rodziną: żoną Chają Rozą, córkami Szajndlą, Rywką, Esterą, Chaną, Pniną i malutką wnuczką Chaną.

 Izaak Kuśnir był tkaczem, bardzo zdolnym, pięknie projektował. Miał żonę i trzy córki. Rozwiódł się i ożenił się z Surą Segał, miał z nią córkę Irenę. Sura nie pozwalała mu odwiedzać córek z pierwszego małżeństwa. Z nią również się rozwiódł. Trafił do warszawskiego getta. Zginął najprawdopodobniej w Treblince.

„[W czasie selekcji] przede mną stała moja przyjaciółka, żona doktora Szyfmana, która miała dwie córeczki dziesięcioletnie. […] Ona stała przede mną, ją na lewo, mnie na prawo. […] Doktorowa Szyfman była ode mnie młodsza i bardzo przystojna, przypuszczałam: my idziemy na śmierć a ich ratują. Co się okazało? Że ona poszła na śmierć, a nas zabrali z powrotem do szopu.” – wspominała Teofila Kurz-Kowalska.

Szajna Gitel Peljord mieszkała w Tłuchowie. Przyjechała z mężem i dziesięciorgiem dzieci do warszawskiego getta. Zginęła w Treblince z mężem Fajwelem, synami Chaimem, Machelem i córką Humą.

Trzy siostry Rozenbaum: Rachela, Celina i Rena z synkiem Olkiem, mieszkały w Tomaszowie Mazowieckim, zginęły w Treblince.

Czwarta siostra, Maria, pracowała w getcie w niemieckiej fabryce. Pewnego dnia po powrocie do domu nie zastała córeczek – Hani i Irenki. Pobiegła na posterunek policji, potem do Judenratu, wreszcie na Umschlagplatz – wszystko bez skutku. Pomimo wszelkich wysiłków nie odnalazła córek.

Pani Czernow mieszkała w Tomaszowie Mazowieckim. Została wywieziona w czasie deportacji z trójką dzieci. Jej mąż został w obozie pracy w Tomaszowie.

Pani Porzycka mieszkała w Chęcinach. Została wywieziona do Treblinki z dwójką dzieci wraz z innymi Żydami z Chęcin.

Wolf Kapłański (pseudonim Wital), artysta malarz, studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W 1937 roku za protest przeciw wystąpieniom antysemickim został usunięty z uczelni, przeniósł się do Łodzi. Kapłański malował realistyczne, lecz bardzo intensywne kolorystycznie pejzaże wileńskie, wnętrza synagog, martwe natury oraz portrety. Zginął w Treblince.

W czasie wysiedlenia w Mińsku Mazowieckim w sierpniu 1942 roku Estera Heskiel została zabita, a przy niej leżeli martwi jej dwaj synowie. Obrabowali ją z ubrania i nożami pruli na niej wszystko.

W dniu wysiedlenia w Mińsku Mazowieckim Niemcy przyszli, żeby zabrać Holzbandów. Stary Holzband się powiesił, a matka z córkami zdążyły uciec.