Lista imion przeczytanych 31 października 2020 w Treblince
Abram i Pesla Zylberszac zostali podczas wysiedlenia Żydów z Jędrzejowa wywiezieni do obozu w Treblince, skąd nie wrócili.
Moszek Aron Konigsberg wraz z czworgiem dzieci został wywieziony z getta kieleckiego do obozu w Treblince.
Małżonkowie Wajcblum zginęli w listopadzie 1942 r. w Treblince, wywiezieni tam z Sandomierza. Syn ich zginął 31.12.1943 w obozie pracy w Starachowicach.
Abraham Lindwasser zeznawał po wojnie: „[W Treblince] nasza grupa nazywała się Żydami-złotnikami lub dentystami. Pracowaliśmy tam z około jedenastoma osobami, a mianowicie: Solek Wiener z Warszawy, ulica Pańska, Gotesgnade (ojciec i syn) z Częstochowy, dr Zimmermann z Częstochowy, Seide z Częstochowy, i inni, których nazwisk już nie pamiętam. O ile mi wiadomo, z całej grupy pozostałem tylko ja przy życiu.”
Podczas wysiedlania z Radomia zginął rabin Kestenberg. Kiedy otwarto wagony, to zastano trupy. Ofiary umierały w okropnych warunkach w drodze. Wśród zwłok znaleziono i zwłoki rabina Kestenberga.
Irena Agatsztajn, lat 46, lekarka, siostra Mieczysława Jastruna (Agatsztajna), zginęła w Treblince.
„Wtedy po raz ostatni widziałem w tej fali ojca mego, Eliasza Menesa, razem z innymi skazanego na śmierć. A przedtem jeszcze na katusze męki, bicie, pragnienie, piekielną jazdę bez wody i powietrza w zaplombowanych wagonach, do chwili kiedy piece Treblinki położyły kres ich męce” – wspominał po wojnie Łazarz Menes.
Lea Najberg lat 46, z Warszawy, chorowała w getcie; lekarze zalecili leśne powietrze. Pod koniec roku 41 przeniosła się do getta w Miedzeszynie. Została zabrana z getta w Miedzeszynie w sierpniu 1942 razem z 20-letnią córką Różą.
Pani Szor z synkiem zostali przyłapani w kryjówce i odstawieni na Umschlagplatz. Nie pomogły pieniądze, kontakty, znajomości… Pojechali…
Pan Rapaport pracował w warszawskim getcie w warsztatach Oppla. Funkcjonariusze Służby Porządkowej zadenuncjowali go wiedząc, że posiada w butach zaszytą walutę. Szef warsztatów Nadolny zabrał mu 300 dolarów, skatował i wywiózł ma Umschlagplatz.
Państwo Szerszeniowie mieli w powiecie warszawskim skład artykułów żelaznych. Była to rodzina chasydzka, nie mówili po polsku. Cała rodzina trafiła do Treblinki; Lejzor Szerszeń, syn, uciekł stamtąd po jakimś czasie, brał udział w powstaniu w getcie.
Icek Ber, lat 59, właściciel nieruchomości w Warszawie, został zabity 19 sierpnia 1942, podczas blokady domu na Zamenhofa 19, gdzie próbował ukryć się na strychu.
Zelman Salomon Kessler lat 44, mieszkał we Lwowie. Po wybuchu wojny przyjechał do Warszawy. Został zabity w mieszkaniu w getcie – był spuchnięty z głodu i nie mógł wyjść na selekcję.
Helena Gantz mieszkała w Warszawie. Na początku jednej z akcji w getcie stwierdziła, że ma już dosyć, wyszła na schody i podwórze i więcej nie wróciła.
Estera Bławatnik, lat 57, mieszkała w Rembertowie. Została zabrana w czasie masowego wysiedlania przez Niemców ludności żydowskiej, a ponieważ z powodu upadku sił nie mogła podążać za grupą wysiedlonych, została zastrzelona przy miejscowości Radość.