Lista imion przeczytanych 27 kwietnia 2019 w Treblince
Nieznana dziewczyna z Łaskarzewa, która skacząc z pociągu do Treblinki straciła rękę; granatowy policjant wycelował do niej, a ona zdrową ręką wyszarpnęła mu broń. Nie miała jednak szans, sprawniejszy okazał się granatowy policjant – odebrał broń i zastrzelił dziewczynę.
Rywka Reich z Bydgoszczy, w czasie wojny znalazła się w warszawskim getcie, mieszkała z rodziną na Leszno 13. Wraz z 16-letnią córką i 19-letnim synem Józefem została zabrana 6 sierpnia 1942 r. Napisała przez policjanta żydowskiego kartkę do męża, że są na Umschlagplatzu i że stąd nie ma wyjścia.
Jakub Papierman z żoną Apolonią mieszkali w Warszawie na Muranowskiej 37. W 1942 r. zostali wywiezieni do obozu koncentracyjnego w Treblince i tam zginęli. W marcu 1943 r. ich syn wyprowadził swoją siostrę Halinę na stronę aryjską. Sam został zastrzelony, dziewczynka zdołała uciec.
Kira Bakman mieszkał w Warszawie, został zastrzelony w getcie. Jego trzy córki, syna i zięcia Niemcy zabrali z getta do Treblinki i tam zabili.
Chaja Braun, lat 60, mieszkała z córką Szajndlą lat 40 w Warszawie na Hożej 32, w czasie wojny były w małym getcie, skąd wywieziono je do obozu śmierci.
Jankiel i Chawa Karwasserowie mieszkali z rodziną w Brwinowie. W czasie wojny zostali przesiedleni do warszawskiego getta. W styczniu 1943 wywieziono ich do Treblinki wraz z dziećmi: Gitlą lat 42, Luzerem lat 39, Izaakiem lat 34, Natanem lat 29 i Mojżeszem. Mojżesz uciekł z Treblinki w wagonie z ubraniami.
Lajzer Szafran lat 67 prowadził sklep zegarmistrzowski i jubilerski w Gostyninie. W czasie wojny zamieszkał z rodziną w Warszawie na Pawiej 18/38. Wywieziono go do Treblinki z żoną Nechumą lat 62, córką Cywią lat 35 i siostrą Marjem lat 52.
Zofia Frenkiel mieszkała w getcie w parafii Wszystkich Świętych na Grzybowskiej, została wzięta na Umschlagplatz i wywieziona podczas I akcji z córką Ireną i jej mężem Jerzym Nisensonem lat 42, prokuratorem sądu najwyższego.
Dwora Dawidowicz z Pruszkowa, lat 30, została wywieziona z warszawskiego getta w 1943 roku z teściową i z dziećmi: 6-letnią Haliną i 3 letnim Dawidem.
Szulim Jabłkowski z Łochowa, zarządzający odlewnią w fabryce. Został zabrany wraz z żoną Etlą i rodziną do Treblinki.
Esia, córka rzezaka w Busku-Zdroju. Proponowano jej, że ją ukryją i wyrobią lewe papiery. Była niezmiernie wzruszona, rozpłakała się, ale skorzystać z tego nie chciała, bo nie chciała opuścić rodziców. Powiedziała, że nie mogłaby żyć z tą świadomością, że ona jedna się uratowała, a cała rodzina zginęła.
Mendel Drwal i jego syn Zenon mieszkali w Żyrardowie na ul. Okrzei. W czasie wojny przesiedlono ich do warszawskiego getta na Twardą 6/25. W roku 1942 Niemcy wywieźli ich do obozu śmierci.
Balbina Haskelberg, lat 78, mieszkała w Warszawie na Chmielnej 76, w getcie na Siennej 76. Wraz z synem Arnoldem lat 46, właścicielem fabryki, została wywieziona do Treblinki 7 września 42 roku. Wnuk, 3-letni Robert, zmarł w ukryciu w bunkrze w 1944 roku.
Ester Gabrilejew z d. Haskelberg lat 42 z mężem Maksymilianem lat 42, lekarzem, i 9-letnią córka Janiną, mieszkali w Warszawie na Siennej, zginęli w Treblince 7 września 42 roku.
Stanisław Haskelberg lat 50, kupiec, z żoną Ewą lat 45 i córką Halinką lat 13, mieszkali w Warszawie na Żelaznej 36, zostali wywiezieni do Treblinki 7 września 42 roku.
Szulim Dawid Litwak, lat 41, miał fabrykę trykotaży na Świętojerskiej w Warszawie. Został zabity przez Niemców podczas wysiedlania ich z domu. Jego żona Gitla Ruda Litwak została zabrana na plac przeładunkowy, skąd wysyłano Żydów do obozu śmierci.