Imiona przeczytane 8 maja 2015 r przy bunkrze na Miłej 18

W bunkrze przy Miłej 18 zginęli:

  • Chaim Akerman – działacz PPR; w powstaniu walczył w grupie ŻOB-u Arona Bryskina.
  • Małka Alterman – lat 28, mieszkała na Miłej 4, była związana z ruchem syjonistycznym, współzałożycielka grupy młodych przy Poalej Syjon Lewicy. W getcie pracowała w kuchni ludowej przy Elektoralnej 14, kolportowała prasę, była łączniczką z polską konspiracją.
  • Mordechaj Anielewicz – lat 24, warszawiak, wychowany na Powiślu, aktywista Haszomer Hacair, przywódca ŻOB-u, bezkompromisowo odważny, organizował akcję zbrojną w getcie w styczniu 43, dowódca powstania kwietniowego.
  • Nate Bartmeser – lat 20, krawiec, należał do Poalej Syjon Lewicy, a w getcie do grupy Droru.
  • Heniek Bartowicz – prawdopodobnie należał do PPR-u.
  • Franka Berman – lat 22, należała do grupy PPR-owskiej Arona (Pawła) Bryskina.
  • Tosia Berman – najprawdopodobniej siostra Franki, chyba należała do tej samej grupy PPR.
  • Icchak Blaustein – lat 20, w getcie uczył się w seminarium chalucowym przy Dzielnej 34, brał udział w organizowaniu zbrojnego podziemia, w powstaniu był komendantem grupy bojowej Droru w getcie centralnym.
  • Melach Błones – lat około 19, należał do Akiby, w powstaniu walczył w grupie Droru Berla Braude na terenie getta centralnego.
  • Berl Braude – lat 25, pochodził ze Słonimia, z wykształcenia pedagog, w getcie mieszkał w komunie chalucowej przy Dzielnej 34, organizował grupy młodzieżowe i tajne nauczanie, w powstaniu był dowódcą grupy bojowej Droru w getcie centralnym, walczył na Miłej i Zamenhofa. W bunkrze na Miłej, ranny, nie mógł do siebie strzelić, więc poprosił o pomoc kolegę.
  • Icchak Chadasz – lat 20, warszawiak, walczyl w powstaniu w grupie Haszomer Hacair.
  • Nesia Cukier – lat 21, pochodziła z Ciechanowa, działaczka konspiracyjnego Droru w województwie białostockim. Pracowała z młodzieżą w getcie warszawskim, w powstaniu kwietniowym walczyła w oddziale Berla Braude.
  • Icchak Dembiński – należał do PPR-owskiej grupy bojowej.
  • Józef Fass – prawdopodobnie należał do PPR.
  • Efraim Fondamiński – lat 33, inżynier, przedwojenny działacz KPP, w getcie działał w kierownictwie PPR, aktywnie uczestniczył w powstaniu. Szczupły wysoki brunet o blado wygolonej twarzy i gładko przyczesanych włosach.
  • Towa Frenkel – lat 23, krawcowa, należała do gniazda Haszomer Hacair, mieszkała na Chłodnej (potem na Zamenhoffa), pracowała w małym warsztacie krawieckim z koleżankami z organizacji, walczyła w powstaniu w grupie bojowej Haszomer Hacair.
  • Emus Frojnd – lat 19, syn znanego działacza Poalej Syjon Lewicy Abrahama Frojnda, w getcie był kolporterem nielegalnej prasy, w powstaniu należał do grupy Hersza Bielińskiego.
  • Mira Fuchrer – lat 23, warszawianka, jasna, ładna i ciepła dziewczyna, pracowała w kooperatywie krawieckiej, była narzeczoną Mordechaja Anielewicza.
  • Wolf Gold – prawdopodobnie należał do PPR.
  • Miriam Hajnsdorf – lat 30, warszawianka, należała do kierownictwa Haszomer Hacair, była łączniczką z innymi gettami, reprezentowała organizację w Żydowskim Komitecie Narodowym.
    W powstaniu kwietniowym walczyła w oddziale Szlomy Winogrona na terenie szopów Schultza i Toebbensa, w szopie niemieckiego przemysłowca Schilinga.
  • Aron Halzband – lat 21, pracował z ojcem w warsztacie krawieckim. W getcie związał się z bojowcami Droru, w powstaniu walczył w grupie Berla Braude w getcie centralnym.
  • Rut Hejman – lat 20, mieszkała na Nowolipkach 15, należała do Haszomer Hacair. Szczupła, niewysoka, miała ładną i delikatną twarz. W powstaniu należała do grupy bojowej Merdka Growasa, była łączniczką komendanta ŻOB-u Anielewicza.
  • Mira Izbicka – lat 22, członkini Haszomer Hacair, walczyła w grupie swojej organizacji.
  • Salke Kamień – lat 20, walczyła w gupie PPR-owskiej Arona Bryskina na terenie getta centralnego.
  • Ziuta Klejnman – lat 26, córka zamożnego fabrykanta guzików z Okopowej, studentka Uniwersytetu Warszawskiego, przestawała z komunizująca młodzieżą, walczyła w jednej z PPR-owskich grup ŻOB-u.
  • Jaffa Lewender – pochodziła z Piaseczna, w getcie warszawskim mieszkała w komunie chalucowej na Dzielnej 34, należała do grupy bojowej Droru.
  • Lolek (tylko imię) – lat 19, komunista, członek Haszomer Hacair.
  • Sewek Nulman – lat 28, warszawiak, jego ojciec miał trafikę na rogu Gęsiej i Lubeckiego, w getcie Sewek był dozorcą domu na Lesznie 60. Pisał wiersze, drukował je na powielaczu i rozdawał znajomym. W powstaniu walczył w oddziale Heńka Zylberberga na terenie getta centralnego.
  • Abraham Orwacz – lat 21, mieszkał przy Okopowej, należał do Haszomer Hacair.
  • Rywka Pasamonik – lat 22, warszawianka, ideowa i odważna, ciemna, wysoka i szczupła dziewczyna, członkini Haszomer Hacair, prowadziła kibuc Akiby na Nalewkach 10, pracowała na farmie chalucowej na Czerniakowie. W powstaniu walczyła w grupie Berla Braude, ranna podczas ucieczki z bunkra na Miłej 29. Nie chciała się dostać żywcem w ręce Niemców, najpierw zastrzeliła koleżankę, a potem strzeliła do siebie.
  • Majloch Perelman – lat 22 lub 26, warszawiak, uczeń szkoły CISzO, członek Cukunft Skiff, był łagodny i bardzo lubiany. Walczył w powstaniu w oddziale Bundu pod dowództwem Lejba Gruzalca na terenie getta centralnego, był również dowódcą patroli wypadowych. W czasie akcji przy Gęsiej 80 trzech bojowców zginęło, a Perelman został ciężko ranny w brzuch. Zdołał ukryć broń przyjaciół i przeczołgać się do bunkra na Miłą 18. Umierającego przeniesiono na jakiś strych. Prosił, żeby go zastrzelić albo zostawić pistolet. Anielewicz kazał broń zabrać, bo każda kula może zabić jednego Niemca. Ludzie słyszeli, jak potwornie i długo Majloch krzyczał, paląc się żywcem.
  • Aron Rajzband – pochodził z podwarszawskiego miasteczka, przesiedlony do getta w Warszawie. Pracował na farmie czerniakowskiej, wstąpił do grupy Droru Berla Braude. Był najstarszy i opiekuńczy wobec młodszych żołnierzy.
  • Lutek Rotblat – lat 25, warszawiak ze zasymilowanej rodziny, wysoki, przystojny, utalentowany, cieszył się sympatią kolegów. Jeden z przywódców Akiby, prowadził punkt dla uchodźców przy Zamenhofa 32, mieszkał z matką przy Muranowskiej 44/35. Jako jeden z pierwszych namawiał do zbrojnych działań w getcie. W powstaniu dowódca jednego z oddziałów; 8 maja, gdy Niemcy wrzucili bomby gazowe do bunkra przy Miłej 18, strzelił najpierw do swojej ukochanej matki Miriam, a potem do siebie.
  • Miriam Rotblat – matka Lutka, był kierowniczką domu sierot na Grzybowskiej, potem na Twardej 27.
  • Jardena Rozenberg – lat 20, warszawianka, instruktorka Haszomer Hacair, niska, cicha i skromna, w getcie uczyła dzieci na tajnych kompletach.
  • Salka (tylko imię) – walczyła w powstaniu w grupie Zachariasza Artsztajna. Salkę zapamiętał tylko Tadek Borzykowski. 25 lub 26 kwietnia kwaterowali na Miłej 7. Nie było już naboi, płonące domy waliły się z hukiem, a dym, kurz i ogień nie pozwalały widzieć i oddychać. Wtedy Salka zaczęła namawiać powstańców do samobójstwa, a jej słowa znajdowały posłuch. Tadek Borzykowski zapisał, że z trudem odebrał jej broń. Tej nocy grupa zdołała się przedrzeć na Miłą 18.
  • Jerzy Sarnak – lat 20, warszawiak z rodziny inteligenckiej; miał talent muzyczny. W getcie pracował w warsztacie metalowym Brauera. Podczas Wielkiej Akcji rodzice i siostra Jerzyka ukrywali się w bunkrze na Nalewkach, zostali złapani i zaprowadzeni na Umschlagplatz. Gdy nie chcieli wejść do pociągu, Niemcy zamordowali ich na placu razem z 40 innymi osobami. Jerzyk wstąpił do komunistycznej grupy bojowej, w powstaniu kwietniowym walczył na terenie getta centralnego w grupie Pawła Bryskina.
  • Szmuel Sobol – lat 23, mieszkał na Pradze, był ślusarzem, a także sportowcem, działaczem grup samoobrony Frajhajt Szuc. W getcie związany z grupami chalucowymi, pracował na farmie czerniakowskiej. W powstaniu walczył w grupie Berla Braude.
  • Basia Sylman – lat 18, córka rabina z Ostrowca, pod koniec 42 roku przyjechała do Warszawy, walczyła w powstaniu pod komendą Henocha Gutmana na terenie szczotkarzy.
  • Szyja Szpancer – przed wojną był krawcem, walczył w grupie PPR.
  • Moniek Sztengel – lat 17, warszawiak, uczeń konspiracyjnego gimnazjum Droru, członek ŻOB. Wyjechał do bazy partyzanckiej Droru w Werbkowicach. Gdy Niemcy otoczyli bazę, zdołał uciec i ranny wrócił do Warszawy. W powstaniu kwietniowym walczył w getcie centralnym w oddziale Icchaka Blojsztajna.
  • Szulamit Szuszkowska – lat 21, warszawianka, walczyła w powstaniu w grupie szomrów Merdka Growasa.
  • Mojsze Waksfeld – prawdopodobnie należał do PPR-u.
  • Olek Wartowicz – prawdopodobnie należał do PPR-u.
  • Icchak Wichter – prawdopodobnie należał do Poalej Syjon Lewica.
  • Arie (Jurek) Wilner – lat 26, warszawiak, syn wlaściciela fabryki wyrobów skórzanych, mieszkał na Przechodniej 6. Od 1936 był jednym z głównych instruktorów gniazda Haszomer Hacair. Po wybuchu wojny organizował grupy samoobrony w gettach śląskich, był przedstawicielem podziemia żydowskiego w kontaktach z AK. Aresztowany w lutym 43 na skutek donosu, torturowany w śledztwie do niczego się nie przyznał i został wysłany do obozu pracy. Uciekł stamtąd i wrócił do getta, wziął udział w powstaniu; to on wzywał powstańców do samobójstwa.
  • Zeew Wortman – prawdopodobnie należał do Haszomer Hacair.
  • Hirsz Wroński – lat 19, należał do młodzieżowej przybudówki Poalej Syjon Lewica, w powstaniu walczył w grupie Berlińskiego.
  • Rachelka (Sarenka) Zylberberg – lat 23, warszawianka, należała do Haszomer Hacair. Na początku wojny wyjechała do Wilna z swoim przyjacielem Mosze Kapitą, urodziła tam w 41 roku córkę Maję. Mosze został zamordowany, Rachela znalazła schronienie dla córki i wróciła do Warszawy. Pracowała z matką w sklepiku na Nowolipkach 34, walczyła w powstaniu; jej córka przeżyła wojnę.
  • Moszek Zylbertszajn – prawdopodobnie należał do PPR-u.
  • Sara Żagiel – lat 29, warszawianka, w getcie mieszkała na Kupieckiej w szopie Schoenego. Należała do PPR i w powstaniu walczyła na terenie szczotkarzy, chyba w grupie Jurka Grynszpana.